TERUGBLIK ESTAFETTE MET MISHO ANTADZE 

Corona daagde ons uit om creatief te zijn. De traditionele award uitreiking werd vorig jaar gecanceld en we misten daardoor het momentum waarop de nieuwe talenten zichzelf konden presenteren. Een gemiste kans omdat publiek ook belangrijk is voor kunstenaars. Als alternatief organiseren we nu op kleinere schaal een estafette aan bijeenkomsten waarbij telkens één kunstenaar zichzelf presenteert met een voorstelling. 

Misho Antadze, een Georgische filmer, opende de estafette in ‘zijn’  filmacademie. Hij deed zijn master bij lector Mieke Bernink. Zij ontving de YAA vrienden eerst met een rondleiding door het gebouw: het enige gebouw in Europa dat speciaal voor een filmopleiding ontworpen is en wel door architect Koen van Velzen (1999). Bernink vertelde hoe hij een doos in een doos ontwierp. Zo zijn de studio’s, bioscopen en regieruimtes beschermd tegen het daglicht en geluid. De werkruimtes zijn er als een schil omheen gebouwd en kunnen daardoor optimaal van het daglicht profiteren. Door het kerngebouw, de doos, een verdieping minder hoog te maken is er op het dak een schitterend terras ontstaan. 

In de filmzaal liet Misho fragmenten van zijn werk zien. Wat opvalt is zijn originele keuze en verscheidenheid aan onderwerpen. Zo werd zijn interesse gewekt voor de Georgische acteur Gelovani, die achttien jaar lang (1937-1955) steeds opnieuw gevraagd werd om Stalin te spelen. Prachtige nostalgische filmbeelden van het Georgische platteland, dat tegelijkertijd de plek blijkt te zijn waar computers overuren draaien voor data mining. Het contrast tussen hoge horizon met de etende herders, honden en schapen kon niet groter zijn. In de film 3 songs for Saturn - bijgevoegde link werkt een week - volgen we het leven van een aligator. Deze krokodil is een vreemde figurant in de geschiedenis van de mens. Geboren in het zuiden van de VS, net voor de Tweede Wereldoorlog, verhuist hij naar de dierentuin in Berlijn waar hij tijdens bombardementen ontsnapt.  Jaren na de oorlog wordt hij gevangen en verhuist tot slot naar de dierentuin in Moskou. 

We ontmoetten een talentvolle filmer met een intrigerende keuze voor onderwerpen, zagen schitterende filmbeelden, maar de uitleg van Misho was moeilijk te volgen. Mede door de akoestiek een gemiste kans. Omdat werk van Misho nu al op bekende festivals te zien is, zullen we ongetwijfeld nog een herkansing krijgen.