NIEUWSBRIEF Augustus 2021

NIEUWS & ACTVITEITEN

Augustus 2021

YAA ACTIVITEITEN

12 september 2021
Experimentele muziek
Monique Copper en Felipe Ignacio Noriega

Roode Bioscoop

Aanmelden   
________________________________________
11 september 2021
Flamenco muziek en dans
Jeff Heijne (gitaar) en Conchita Boon (dans)
Muziekkoepel Vondelpark

Aanmelden 

________________________________________  

18 september 2021
Met nieuwe compositie Tijmen van Tol
Maarten Ornstein (basklarinet), Mike Fentross (theorbe) en Kadri Tegelmann (mezzo sopraan)

Muziekkoepel Vondelpark

Aanmelden


ACTUEEL NIEUWS


Verrassend samenspel tussen computer en piano


Op 7 september tussen 18.00 en 21.00 uur komt er weer een Meet & Greet in de Roode Bioscoop. YAA-lid Monique Copper gaat met Felipe Ignacio Noriega, award-winnaar uit 2015, een muzikaal programma verzorgen. Het wordt een performance met hedendaagse muziek die de YAA-leden zeker zal verrassen. Heeft u interesse, meld u dan aan bij
Marianne@youngartsupportamsterdam.nl


Een codeklavier

Monique Copper is pianiste en heeft zich toegelegd op hedendaagse en elektronische muziek. Ze genoot haar klassieke opleiding in de jaren ’70, de begintijd van de elektronische muziek. Felipe Ignacio Noriega pioniert op het gebied van digitale kunst. In 2018 gaf hij voor YAA-leden een performance in Arti. Die draaide om zijn spectaculaire codeklavier, een digitaal apparaat dat muziek van een gewone piano vertaalt naar een code in zijn computer. Felipe legt uit wat ons te wachten staat: “In de Roode
 Bioscoop speelt Monique bijvoorbeeld een motief of akkoord op haar piano. Samen bepalen we van tevoren welke kale bouwstenen, dus welk algoritme, de computer daarvan gaat maken. Het codeklavier zet dit vervolgens om in elektronische muziek. De toetsen van de piano vervangen het toetsenbord van de computer.“ “Met die code in mijn computer wordt mijn laptop ineens een instrument. Door gebruik te maken van de programmeertaal kan ik samen met Monique direct vanachter mijn laptop nieuwe stukken spelen. Het wordt geen vooraf gecomponeerde voorstelling, maar iets dat ter plekke ontstaat.”


Improvisatie met elektronische muziek:

van tape naar computer

Monique: “Zo’n performance is heel spannend. In de jaren ’70 nam je een track op, op een bandje of zo. Je speelde er dan piano bij. Nu is het een live performance, en speel ik een duo, samen met Felipe achter de computer en het code klavier als automatische intermediair. Voor mij ligt de uitdaging in de improvisatie met de computer. Ik heb ervaring met improvisatie op oude elektronische muziek via een tape, maar ik weet niet of het improviseren direct met de computer nu ook lukt. We bouwen het concert op: eerst een stuk voor piano met een ‘soundtrack’ (gecomponeerdeMet de klok me: Oded, Hanna en Nadja elektronische muziek uit de jaren 70). En een improvisatie zonder codeklavier maar met live coding. Om zo de verschillen te laten horen en de ontwikkeling.”


Intuïtie als uitgangspunt

Felipe: “Voor mij is de performance met Monique een test voor mijn codeklavier; als zij die kan gebruiken is mijn codeklavier echt geslaagd. Vanwege haar ervaring is Monique de perfecte pianiste om dit te testen.“ “Het codeklavier kan ook een visueel product genereren, bijvoorbeeld een digitaal schilderij, of het is wellicht zo te programmeren dat je via een piano een e-mail kan verzenden, of een belasting formulier kunt invullen. Dat is nog toekomstmuziek. Maar met mijn codeklavier doe ik een poging om technologie minder zakelijk te benaderen. Om intuïtie of muziek als uitgangspunt voor onze digitale wereld te nemen.“


Twee generaties

Monique: “Mijn doel is vooral eigentijdse kunst te faciliteren. Jonge componisten/uitvinders hebben uitvoerders nodig. “Ze verwachten dat de samenwerking tussen jong en oud iets spannends en vruchtbaars oplevert. Monique: “We zijn van twee verschillende generaties, ik heb lange ervaring met componisten die Felipe niet gekend heeft. Technologie en programmeren is juist iets van deze tijd. Maar deze tegenstelling is minder van belang dan de verbinding die we tot stand brengen. Muziek is onze communicatie.
Felipe: “Ik ben heel nieuwsgierig hoe wij beiden de muziek waarnemen, of we luisteren met dezelfde oren.”

Kennismaken in drievoud

YAA heeft een nieuwe partner: TENT. Twee YAA-vrienden, Lidwien Verbeek en Jop te Kiefte, wonen in een ruim huis bij het Vondelpark. Zij bieden als YAA vrienden housing aan. Dit bleek een kans om zelf nieuwe ervaringen op te doen: kennismaken met TENT, met een unieke plek in de Pijp en met een kunst-discipline die zij niet kenden: modern circus. Een interview met de bestuurders van TENT en met gastvrouw Lidwien Verbeek.


De overeenkomst tussen YAA en TENT

Laten we beginnen met een quizvraag: weet je de overeenkomst tussen onze nieuwe partner TENT en YAA? U raadt het al, Lidwien moet het antwoord schuldig blijven. Beide organisaties zijn namelijk opgericht als reactie op het gure kunstklimaat veroorzaakt door staatssecretaris Halbe Zijlstra. Beide wilden zich niet neerleggen bij de heftige bezuinigingen. Zo werd TENT in 2010 opgericht door drie jonge mensen die zelf van kinds af aan met circus Elleboog verbonden waren: Rosa Boon, Hanneke Meijer en Cahit Metin Ze investeerden geld en heel veel uren in hun missie. De naam TENT verraadt al dat het om circus gaat. Circus maar dan als kunstdiscipline. Rosa Boon zegt: “De naam TENT is een ode aan de traditie en het vakmanschap. Het hedendaagse circus kan niet bestaan zonder het traditionele vakmanschap. Maar wel met een knipoog omdat wij niet eens een circustent hebben”. Haar collega en mede bestuurder Cahit Metin vult aan: “Wij zoeken naar circus dat een verhaal vertelt, dat niet vastomlijnd is, maar een verbinding aangaat met andere kunstdisciplines: opera, dans, teksttheater of zelfs tekenen. Alle kunst-disciplines zijn denkbaar. Circus moet alles zijn wat je nooit verwacht had. Dat maakt dat jij als publiek met ons op avontuur wilt gaan”.


Modern circus

Lidwien: “Wat een verrassing. Wij waren daar nog nooit geweest. De tweede verrassing was de voorstelling zelf. Wat wij zagen spoorde absoluut niet met onze verwachting van een circusvoorstelling. Ik zou het eerder een performance noemen, ik hield regelmatig mijn adem in, zo mooi vond ik het. En dit was pas hun eerste optreden na een week oefenen. Vader Jan tekende en dat werd door een beamer uitvergroot. In deze tekening bewoog dochter Marth op haar trapeze. Hij reageerde op zijn dochter en zij op hem. Dit waren geen kunstjes maar dit was echt kunst”.

Cahit: “Het moderne circus verwondert, maar niet zoals vroeger dat je je adem inhoudt bij de leeuwen of de acrobaten, het boeit je soms een uur lang over slechts een klein gegeven”. Op de vraag aan Rosa en Cahit waarom zij TENT hebben opgericht is het antwoord: “We signaleerden een gat in de markt. Ondanks een levendige amateur scene, was er in Nederland geen werkveld voor de professionele circus artiesten met een HBO diploma op zak. We willen zoveel mogelijk kansen bieden aan zowel het genre circus als aan de artiesten die daarbinnen werken.

Wij staan voor een beter circusklimaat. Dat strekt zich uit van de artistieke signatuur tot de arbeidsvoorwaarden en het imago van het circus. Als we naar het laatste kijken: Voor jongeren uit alle wijken zijn er in de danswereld rolmodellen te over. Van ballet tot streetdance. Maar met het verdwijnen van circus Elleboog kom je in de buitenwijken als jongere niet zo snel in aanraking met circus. Er is voor een circusvoorstelling zo veel meer nodig dan voor dans. Het kan niet zo maar even op straat Je hebt een pand nodig dat bijvoorbeeld hoog genoeg is. Een docent op een groep van 20 leerlingen is ondenkbaar.
TENT blijft afhankelijk van fondsen en een groter bereik onder het publiek. Daarom bouwen wij als bestuurders van TENT rondom de jonge makers een driehoek met in de drie punten elk een P’s: partners, publiek en poen.

Wij dromen dan ook van volle zalen. Het laatste weekeind van november organiseren we een circusfestival in theater Bellevue. We hopen dat YAA vrienden door de ervaring van Lidwien en Jop enthousiast worden en ook komen kijken.”

Vrienden worden door samen
muziek te maken

Op In de muziektent van het Vondelpark is op 11 september een optreden van onze awardwinnaar en flamencogitarist Jeff Heijne (2018). Conchita Boon maakte een choreografie op composities van Jeff. Over haar zegt Jeff: Conchita heeft een ongeëvenaard voetenwerk, zo dynamisch maar soms ook zo introvert; van klein naar groot. Bij het optreden wordt alles professioneel versterkt, dus zowel zang, voetenwerk, handklappers als de gitaar zijn goed te horen. Een interview met gitarist en componist Jeff Heijne over zijn ontwikkeling.


Een jeugd met altijd muziek

Ik had een sterke band met opa Ted, muzikant en oprichter van Heijne Muziek in Krommenie. Zoveel dierbare herinneringen aan eenvoudige momenten, bijvoorbeeld hoe hij een appeltje voor ons schilde, of aan de schaaltjes met nootjes en chocolade. Gewone herinneringen aan de tijd die we met hem doorbrachten. Opa woonde een straat verderop en hij gaf mijn broer en mij gitaarles. Hij overleed toen ik negen jaar was. Als hij mijn leraar was gebleven was ik waarschijnlijk niet uitgekomen bij flamenco. Mijn hele jeugd stond in het teken van muziek. Mijn ouders hadden de winkel van mijn opa over genomen. Een echte speciaalzaak, die meebeweegt met de tijd: in de jaren ‘ 90 werden er veel platen en cd’s verkocht. Nog steeds heeft de zaak een collectie van meer dan 200 gitaren. Door online verkoop verdampt de belangstelling voor een winkel met zo’n unieke voorraad. Mensen missen natuurlijk wel deskundig advies, maar hoe dat te vertalen voor de markt, dat is nog niet uitgekristalliseerd.

Altijd werd er muziek gedraaid zowel in de winkel als in de woning daarboven. Mijn broer en ik zaten in een bandje en ik was uren op mijn kamertje waar ik iets uitzocht en experimenteerde. Op de middelbare school had ik niet veel aansluiting met leeftijdsgenoten, we verschilden te veel qua interesses. Het was de muziek die me toen hielp om aan de realiteit te ontsnappen. Soms waren er pijnlijke momenten, kwetsende ervaringen of situaties waarvan ik niet wist wat ermee te doen. Muziek hielp me om vervelende gevoelens te maskeren. Ik koos speciale muziek, niet alleen om te leren spelen, maar ook om emoties zoals je eenzaam voelen te versterken. Muziek gaf een connectie met mijn emoties, leerde me om te gaan met die emoties zonder er aan onderdoor te gaan. Je kunt muziek ook anders gebruiken: met positieve muziek kan je de focus leggen op positieve zaken en jezelf bewust stimuleren om positieve kanten te zien. Dat aspect besefte ik toen nog niet.


Eric Vaarzon Morel

Mensen die in Nederland flamenco spelen zijn op één hand te tellen, toch wilde ik na mijn vooropleiding daarin afstuderen. Het Conservatorium van Amsterdam heeft niet alleen een geweldige docent, Eric Vaarzon Morel, maar heeft voor mij ook een aparte opleiding samengesteld. Dankzij de mix met andere muziekafdelingen kon ik de grenzen van de flamenco opzoeken. Zo volgde ik alle theoretische vakken bij klassieke muziek en kon ik ook vakken kiezen binnen de jazzafdeling. Ik leerde daar componeren maar ik voel me toch in eerste instantie gitarist, dat is toch de oorsprong van mijn werk. Componeren vind ik erg leuk, een ware zoektocht waarbij ik ook inspiratie haal uit werk van anderen.


YAA-Award

De YAA-award heeft mijn loopbaan zeker een impuls gegeven. Ik heb er mijn allereerste album ‘Reflejos del Alma’ van kunnen maken. Vervolgens kwamen er steeds mooie uitdagingen op mijn pad. Zo werd ik uitgenodigd bij Podium Witteman. Wat een eer dat mijn eigen muziek daar genoemd wordt tussen al die grote namen. Ik heb ook enorm genoten van het project met het Nederlands Blazers Ensemble. Dit werd rond de jaarwisseling 2021 opgenomen in het Concertgebouw en uitgezonden op nieuwjaarsdag. We werkten met een professionele filmcrew, de geluidsopnamen waren van hoge kwaliteit en in sociaal opzicht was het een bijzonder fijne sfeer om in te werken.


Corona maakte ook dingen mogelijk

Corona was een spelbreker, maar in kleine kring waren er wel bijzondere dingen mogelijk. Waar ik veel voldoening uit haalde waren de huiskamerconcerten waar we na afloop met elkaar napraatten over de muziek. Nieuw waren mijn 1 minutenfilmpjes voor Instagram. Heel interessant om me te verdiepen in deze audiovisuele wereld, super interessant om te leren hoe je zoiets maakt.

Share by: