Ik wil mensen zien zoals zij zichzelf zien

Als laatste in de serie van onze exposanten bij Open Ateliers Nieuwmarkt stellen we met plezier een oude bekende van YAA  aan u voor: Adéọlá Ọlágúnjú. Zij hoorde tot de eerste awardwinnaars in 2013. YAA vrienden hebben ook haar tentoonstelling in Palais de Tokyo bezocht. En nu heeft u op 9 en 10 oktober de kans om haar werk te bekijken tijdens de Open Ateliers Nieuwmarkt. Adéọlá is zowel fotograaf als beeldend kunstenaar, werkt met verschillende kunstvormen en ontwikkelt zichzelf voortdurend. Adéọlá verkent identiteit, keuzevrijheid en fotografeert mensen in hun omgeving.


Vorig jaar ben je geselecteerd voor Forecast, een prestigieus mentorprogramma in Duitsland, met het project ‘Born Throw Way!’ Dit werk gaat over zwerfjongeren die het stempel ‘moeilijk’ hebben. Hoe kwam dit werk tot stand?


“Toen ik weer langer in Nigeria was tijdens COVID 19 en met mijn camera in Lagos rondzwierf, keek ik naar de stad, naar ruimtes, naar mensen en ook naar deze zwerfjongeren, de areaboys. Door de lockdown kon ik een langere tijd met ze in contact komen. Samen zaten we onder de brug of ergens anders waar zij maar rondhingen, gewoon om elkaar te leren kennen. Ik had geen haast, nam er de tijd voor en dat maakte het voor mij makkelijker om ze eerlijk te fotograferen.

Ik wilde verder gaan dan mijn eigen vooroordelen , ik wilde ze echt begrijpen: wie zijn deze jongeren die op straat leven? Hoe denken zij? Hoe zien zij zichzelf?  En ik wilde weten hoe zij graag gefotografeerd wilden worden.”

 

Voor jou is het belangrijk dat mensen gezien worden, en je wilt dat ook voor deze jongens, die aan de rand van de samenleving leven.


“Ik zie het als een soort zelfportret en wil begrijpen welke positie mensen innemen in de samenleving.  Ik ben vooral geïnteresseerd in mensen die door de samenleving naar de rand worden geduwd.  Vandaar de titel ‘Born Throw Way!’

Waarom horen zij  er niet bij, maar worden zij wel  gebruikt, bijvoorbeeld om tijdens de verkiezingen te vechten of politieke misdadigers worden? Welke machtsstructuur schuilt hierachter?  Wat is hun onderlinge rangorde, welke hiërarchie speelt er tussen hen en mij of tussen hen en de stad. Ze weten dat ze een bepaalde macht hebben, dat mensen bang voor hen zijn.

 

Hun verhaal is verweven met het sociale en culturele weefsel van Nigeria. Wat ik deed, was naar hen luisteren en dat erkennen zonder er mijn eigen betekenis aan te geven.  Ze te verstaan als zichzelf, met hun eigen toon en toonhoogte en in hun eigen jargon. Ik heb geprobeerd ze met hun meer intieme kant te fotograferen.”


Jij fotografeerde deze mannen, waar mensen bang voor zijn, zelfs in hun privéruimtes.


“Deze zwerfjongeren herkennen dat ik ze echt wil kennen en zijn bereid hun verhalen met mij te delen. Ik moest ook mezelf laten zien zodat ik hen kan zien zoals ze zijn, zonder de façade van stoerheid en het gezicht dat ze aan de wereld presenteren terwijl ze proberen te overleven op straat. Het was niet altijd gezellig. Het "ik run deze plek, ik ben sterk en krachtig" was een continue dans die soms overweldigend werd. 

Ik was ook getuige van hun kwetsbaarheid en gevoeligheden, en zij waren getuige van de mijne als we allemaal geïrriteerd raakten.”


Je hebt met dit project ingezoomd op de realiteit van Nigeria, economische tegenspoed, corruptie en nalatigheid van de overheid. Is het een politiek project?


“In Nigeria is iedereen op de een of andere manier slachtoffer van een niet-functionerende samenleving. Maar nu ging mijn  interesse uit naar wat ik de persoonlijke politiek zou noemen. Als je in Lagos woont, weet je dat deze jongens bestaan, maar ken je ze? Heb je weet van het gemeenschapsgevoel tussen hen, dan zie je dat zij niet zo veel verschillen van ons.  Zij zijn ook mensen die zich door Lagos haasten om de kost te verdienen. Er is zoveel in het leven van mensen die we slechts oppervlakkig kennen.”

 

CV

INSCHRIJVEN 

Nieuwsbrief 

NIEUWSBRIEF