AWARDWINNAARS
AWARDWINNAARS 2018
Beeldende kunst
Roman Ermolaev
Voorgedragen door
Harry Heyink
Gerrit Rietveldacademie
07-01-2021
Kunst maken was nooit een optie voor mij. Natuurlijk ging ons gezin, vader uitgever en moeder psychiater, naar het Hermitage in Sint Petersburg, maar kunst maken? Nee dat kwam niet in me op. Tijdens mijn studie economie aan de universiteit van Sint Petersburg maakte ik eens foto’s van een vriend. Mijn vrienden moedigden mij aan om hiermee door te gaan omdat ik oog had voor licht en compositie. Dat maakte dat ik overstapte naar de fotoacademie in Sint Petersburg en mijn laatste thesis voor economie nooit meer schreef.
Culture shock voor Russische student
Ik verwachte een theoretische opleiding en daar veel te leren over de techniek van het fotograferen. Het bleek een experimentele opleiding van twee jaar te zijn met aandacht voor de artistieke aspecten van fotograferen. In mijn laatste jaar werd ik bij de directeur geroepen met de vraag of ik niet in het buitenland verder wilde studeren. Nu kende ik een student die aan de Rietveldacademie studeerde en hij raadde mij dat ook aan. Zo kwam ik in Amsterdam terecht. Naast Russisch beheerste ik alleen de Engelse gebarentaal. Deze overstap was een complete clash van culturen voor mij. Contrasten konden niet groter zijn: een opleiding waar bier werd verkocht, de rommel op de gangen, leraren bij de voornaam noemen, allemaal ondenkbaar in de hiërarchie die ik gewend was in Sint Petersburg. Ik viel hier voor als een blok.
Symbolen uit het verleden als oriëntatie op de toekomst
Mijn stijl is dat ik meerdere disciplines combineer. Voor mijn afstudeerproject bijvoorbeeld maakte ik vazen. Als buitenlander ben ik natuurlijk een ‘buitenstaander’. Ik kijk met afstand naar de Nederlandse cultuur. Zo werd ik gefascineerd door Delfts Blauw met haar bijzondere ontstaansgeschiedenis. Dat is toch net een actiefilm, hoe kennis ooit gejat werd van de Chinezen omdat het Chinese aardewerk ongekend populair was bij de elite. Dat dit uiteindelijk tot Nationaal trots wordt gebombardeerd terwijl het oorspronkelijk een doodordinaire poging was om Chinees porselein te kopiëren. Nu wordt Delfts Blauw op haar beurt weer in China gekopieerd. Post koloniale transitie van kennis… Ik heb trouwens geen Delftsblauwe vazen geconstrueerd maar ze gedeconstrueerd.
Snijvlak film, animatie, fotografie en installatiekunst
Naast beeldende kunst, tekenen, foto’s maak ik vooral installaties. Mijn streven is om disciplines te combineren. Disciplines verbinden tot een goed huwelijk. Zo maak ik foto’s van mijn installaties. Bij Open Ateliers Nieuwmarkt laat ik nieuw werk zien; drie gefotografeerde installaties. Nu is dit werk alleen digitaal. Ik verheug me er daarom op om mijn nieuwe werk fysiek te zien in de ruimte. Het worden prints van 1.5 bij 3 meter.
Verkoop mijn werk voor deze film
Mijn grote droom is een film te maken van een half uur. Ik heb de eerste stappen al rond; subsidie van het AFK, support van Eye, het verhaal is bedacht en het script geschreven. Een Russische cameravrouw is uitgekozen en met Oded Rimon, mijn set designer, ben ik al aan het werk. Film maken is kostbaar en daarom ga ik al mijn werk uit de laatste acht jaar verkopen om deze film te kunnen bekostigen. Heeft u belangstelling? Neem dan contact op met mij.
CV
Studeerde aan de Gerrit Rietveld Academie (2012-2017) en volgde in Sint Petersburg opleiding bij Fotodeparament (2010-2012).
Exposeert sinds 2015 op meerdere plekken in Amsterdam: SBK, WOW, Museumnacht in Museum Willet-Holthuysen en Eye. Bij Art Rotterdam (2016) en Historiae in den Haag in (2018)
Naast de YAA-award in 2018 ontving hij in 2017 de EYE ON ART met de korte film Le macaour en ontving in 2020 de talentontwikkelingsbeurs van het AFK.
Geeft les aan de pre-course van de Rietveldacademie en is Head of the Culture Departement bij WOW, de creatieve broedplaats WOW in Bos en Lommer.
Nieuwe alinea
Theater
Tea Tupajic
Voorgedragen door
Mark Timmer
Theater Frascati
Amsterdam
Nieuwe alinea
Vrienden worden door samen
muziek te maken
Op In de muziektent van het Vondelpark is op 11 september een optreden van onze awardwinnaar en flamencogitarist Jeff Heijne (2018). Conchita Boon maakte een choreografie op composities van Jeff. Over haar zegt Jeff: Conchita heeft een ongeëvenaard voetenwerk, zo dynamisch maar soms ook zo introvert; van klein naar groot. Bij het optreden wordt alles professioneel versterkt, dus zowel zang, voetenwerk, handklappers als de gitaar zijn goed te horen. Een interview met gitarist en componist Jeff Heijne over zijn ontwikkeling.
Een jeugd met altijd muziek
Ik had een sterke band met opa Ted, muzikant en oprichter van Heijne Muziek in Krommenie. Zoveel dierbare herinneringen aan eenvoudige momenten, bijvoorbeeld hoe hij een appeltje voor ons schilde, of aan de schaaltjes met nootjes en chocolade. Gewone herinneringen aan de tijd die we met hem doorbrachten. Opa woonde een straat verderop en hij gaf mijn broer en mij gitaarles. Hij overleed toen ik negen jaar was. Als hij mijn leraar was gebleven was ik waarschijnlijk niet uitgekomen bij flamenco. Mijn hele jeugd stond in het teken van muziek. Mijn ouders hadden de winkel van mijn opa over genomen. Een echte speciaalzaak, die meebeweegt met de tijd: in de jaren ‘ 90 werden er veel platen en cd’s verkocht. Nog steeds heeft de zaak een collectie van meer dan 200 gitaren. Door online verkoop verdampt de belangstelling voor een winkel met zo’n unieke voorraad. Mensen missen natuurlijk wel deskundig advies, maar hoe dat te vertalen voor de markt, dat is nog niet uitgekristalliseerd.
Altijd werd er muziek gedraaid zowel in de winkel als in de woning daarboven. Mijn broer en ik zaten in een bandje en ik was uren op mijn kamertje waar ik iets uitzocht en experimenteerde. Op de middelbare school had ik niet veel aansluiting met leeftijdsgenoten, we verschilden te veel qua interesses. Het was de muziek die me toen hielp om aan de realiteit te ontsnappen. Soms waren er pijnlijke momenten, kwetsende ervaringen of situaties waarvan ik niet wist wat ermee te doen. Muziek hielp me om vervelende gevoelens te maskeren. Ik koos speciale muziek, niet alleen om te leren spelen, maar ook om emoties zoals je eenzaam voelen te versterken. Muziek gaf een connectie met mijn emoties, leerde me om te gaan met die emoties zonder er aan onderdoor te gaan. Je kunt muziek ook anders gebruiken: met positieve muziek kan je de focus leggen op positieve zaken en jezelf bewust stimuleren om positieve kanten te zien. Dat aspect besefte ik toen nog niet.
Eric Vaarzon Morel
Mensen die in Nederland flamenco spelen zijn op één hand te tellen, toch wilde ik na mijn vooropleiding daarin afstuderen. Het Conservatorium van Amsterdam heeft niet alleen een geweldige docent, Eric Vaarzon Morel, maar heeft voor mij ook een aparte opleiding samengesteld. Dankzij de mix met andere muziekafdelingen kon ik de grenzen van de flamenco opzoeken. Zo volgde ik alle theoretische vakken bij klassieke muziek en kon ik ook vakken kiezen binnen de jazzafdeling. Ik leerde daar componeren maar ik voel me toch in eerste instantie gitarist, dat is toch de oorsprong van mijn werk. Componeren vind ik erg leuk, een ware zoektocht waarbij ik ook inspiratie haal uit werk van anderen.
YAA-Award
De YAA-award heeft mijn loopbaan zeker een impuls gegeven. Ik heb er mijn allereerste album ‘Reflejos del Alma’ van kunnen maken. Vervolgens kwamen er steeds mooie uitdagingen op mijn pad. Zo werd ik uitgenodigd bij Podium Witteman. Wat een eer dat mijn eigen muziek daar genoemd wordt tussen al die grote namen. Ik heb ook enorm genoten van het project met het Nederlands Blazers Ensemble. Dit werd rond de jaarwisseling 2021 opgenomen in het Concertgebouw en uitgezonden op nieuwjaarsdag. We werkten met een professionele filmcrew, de geluidsopnamen waren van hoge kwaliteit en in sociaal opzicht was het een bijzonder fijne sfeer om in te werken.
Corona maakte ook dingen mogelijk
Corona was een spelbreker, maar in kleine kring waren er wel bijzondere dingen mogelijk. Waar ik veel voldoening uit haalde waren de huiskamerconcerten waar we na afloop met elkaar napraatten over de muziek. Nieuw waren mijn 1 minutenfilmpjes voor Instagram. Heel interessant om me te verdiepen in deze audiovisuele wereld, super interessant om te leren hoe je zoiets maakt.
Film
Kristina Daurova
Voorgedragen door
voorgedragen door Mieke Bernink
Filmacademie
Amsterdam
Nieuwe alinea
